W swojej twórczości Kukowski porusza tematy moralne oraz społeczne dotyczące śmierci i przemijania. Jego prace stanowią zarazem głębokie studium natury ludzkiej, a ich rolą jest maksymalne poruszenie widza. Działalność artystyczną Jarosława Kukowskiego krytycy dzielą na trzy fazy: jego wczesną twórczość charakteryzuje rozbudowana, dramatyczna symbolika.

Kukowskiego można z całą pewnością nazwać artystą odważnym, jednak w tym wypadku śmiałość bynajmniej nie idzie w parze z tanim efekciarstwem. Obrazy takie, jak „Polska”, czy „Modliszki” stanowią alegorie ojczyzny oraz społeczeństwa polskiego – nie są one atakami wymierzonymi w polskość, lecz krytyką niektórych zachowań i wad narodowych. Drugie z wymienionych powyżej dzieł przedstawia pofałdowane istoty o ludzkich twarzach i nieco owadzich, modliszkowatych tułowiach, które siedzą przy niewielkim, prostokątnym stole.

Znany jest z nietypowego procesu dokumentacji działań malarskich -zapisywania ich w formie animacji. W swojej twórczości Kukowski porusza tematy moralne oraz społeczne dotyczące śmierci i przemijania. Jego prace stanowią zarazem głębokie studium natury ludzkiej, a ich rolą jest maksymalne poruszenie widza.

Malarstwo Kukowskiego jest dla wielu osób kontrowersyjna ze względu na odważne eksponowanie nagości w wizerunkach syren oraz celowe oszpecanie i zniekształcanie ludzkich sylwetek, które niejednokrotnie upodabniają się do form embrionalnych. Wiele emocji wzbudzają również odwołania do symboliki narodowej, np. zarys godła w słynnych „Modliszkach”.

Znany szerokiemu kręgowi odbiorców, współczesny polski artysta. Prace Kukowskiego określane są jako surrealizm lub też fotorealizm. Tworzy w technikach rysunku oraz malarstwa olejnego. Charakterystycznym dla niego efektem malarskim jest „trompe l’oeil” -złudzenie trójwymiarowości odbierane przez widza.