Obróbkę kół zębatych można podzielić na dwie podstawowe odmiany: nacinanie zębatek w obrabianych przedmiotach oraz obróbkę wykańczającą uzębień już wykonanych. Nacinanie uzębień kół zębatych oraz zębatek odbywa się najczęściej metodami kształtowymi i obwiedniowymi.

Frezy modułowe ślimakowe są wykonywane ze stali szybkotnących. Mają ostrza zataczane, a ich rowki wiórowe są z reguły śrubowe. Frezy modułowe ślimakowe są produkowane jako: zdzieraki, (do wstępnej obróbki uzębień), półwykańczaki (do obróbki uzębień obrabianych, następnie wiórkowaniem lub szlifowaniem), wykańczaki (obrabiające uzębienia na gotowo).

Nacinanie kół zębatych metodami kształtowymi jest wykonywane za pomocą: frezów modułowych krążkowych i trzpieniowych, kształtowych noży dłutowniczych i przeciągaczy. Metody kształtowe należy uważać za zastępcze, ponieważ są mało dokładne.

Mała dokładność nacinania zębów metodami kształtowymi jest spowodowane trudnością wykonania dokładnego zarysu narzędzia oraz trudnością ustawienia narzędzia w płaszczyźnie symetrii wrębu, co w rezultacie daje zęby przesadzone. Ponadto dużą rolę spełnia wielkość zagłębienia narzędzia, gdyż nieprawidłowe zagłębienie zniekształca zarys zęba.

Do wad metody kształtowej nacinania uzębień zalicza się również konieczność stosowania dużej liczby narzędzi. Wymaga ona innego narzędzia dla każdej liczby zębów, dla każdego modułu i kąta przyporu. Praktycznie warunki te nie są tak ściśle przestrzegane, co powoduje obniżenie dokładności tej metody.

Ruch toczny może być realizowany na zasadzie współpracy dwóch kół uzębionych, z których jedno jest narzędziem lub na zasadzie współpracy wykonywanego koła zębatego z narzędziem w kształcie zębatki.

Frezowanie obwiedniowe uzębień może się odbywać za pomocą: frezów modułowych ślimakowych, noży dłutowniczych, noży strugarskich i głowic frezowych. W metodzie obwiedniowej zarysy boków zęba są obrabiane przez kolejne położenia krawędzi skrawających narzędzia, wykonującego ruch roboczy i ruch toczny razem z obrabianym kołem.