Egzamin maturalny w nowej formie funkcjonuje już od 2005 roku. Wymaga ona od uczniów jedynie opanowania materiału zawartego w eseju i odpowiedzi na pytania w dyskusji z komisją. Natomiast nie wymaga znajomości materiału szkolnego, a już najmniej znajomości lektur szkolnych będących w spisie lektur. Z tego powodu trudniej jest w szkole średniej skończyć klasę, czytając lektury. Przez ten okres utwierdziło się przeświadczenie, że należy bardzo się starać, aby nie zdać prezentacji z języka polskiego.

Przed maturą należy zgłosić chęć użycia multimediów, aby komisja nie była zaskoczona, że na sali brakuje na przykład komputera. Multimedia są jak najmilej widziane na maturze ustnej. Uatrakcyjniają one pracę egzaminującym, ale też bardzo ułatwiają pracę, koncentrację maturzyście. Właściwie każdy temat można wyrazić w prezentacji w sposób medialny, choćby poprzez cytaty zapisane w Wordzie i wyświetlone na ekranie. Wykorzystanie rzutników multimedialnych to dzisiaj stan powszechny.

Po wejściu na salę egzaminacyjną powinno się przywitać się z egzaminatorami. Następnie każdy może wybrać sobie formę opowiadania prezentacji z języka polskiego. Jeśli ktoś woli mówić na stojąco, wtedy nie ma przymusu, aby stać podczas odpowiedzi i rozmowy. Każdy uczeń ma prawo do tego, aby zdecydować, jak ma wyglądać od tej strony jego zdawanie. Zależnie od tego, w jaki sposób czuje się komfortowo, lepiej skupionym.

Bibliografia to poważne zadanie stojące przed każdym uczniem przygotowującym prezentację do matury. Wyróżnia się ją i opisuje na podmiotową oraz przedmiotową. Bibliografia podmiotu to spis lektur, jakie będziesz przedstawiał w prezentacji. Dobrze jest, gdy dzieł tego typu jest pomiędzy 3-5 zależnie od ich budowy. Z kolei bibliografia maturalna przedmiotu to spis tekstów pomocniczych, zasięgniętych porad w słownikach.

Struktura prezentacji jest standardowa, jak każdy esej. Posiada trójdzielną budowę. We wstępie należy wyjaśnić główne elementy tematu i cel mówienia. Potem następuje przejście do rozwinięcia. Tutaj omawiamy wybrane przez siebie książki, obrazy czy inne formy dzieł zawartych w temacie prezentacji. Są również tematy z nauki o języku i bardziej kulturoznawstwa niż literatury. Omawiamy na przykład współczesny język mediów czy też motywy występujące w sztuce i literaturze.