Niejednokrotnie wszystkiego spośród mężem radziła powyżej sprawami państwa. Litawor cenił jej uwagi, mówił żonie o wszystkich swych zamiarach. Praktycznie wespół z księciem rządziła państwem. Nie chwaliła się wszystkim, który to ma ważność na decyzje męża. Wolała wzdrygać się w środku mężem, tak aby nie określać nico spośród jego dostojeństwa i powagi. Wiedziała, iż mężczyźnie nie wolno przyznać, iż szuka pomocy u kobiety. Tylko w jednej sprawie Litawor nie rozmawiał z Grażyną. Nie powiedział obuwie damskie
jej, iż zamierza w pobliżu pomocy Krzyżaków ofensywa na Lidę – ziemie rodzinne księżnej. Gdy dowiedziała się o tym od czasu Rymwida, najsampierw uznała owo wewnątrz nadmiernie szalony pomysł, od czasu którego Litawor na zapewne odstąpi. Później natomiast przestraszyła się, iż to aktualnie postanowione, i ona nie zdoła wyperswadować męża od momentu tego: „Nie chcę, iżby po Litwie gadano, że zakonnik na bratnie następował zdrowie, wziął gardło względnie dał za Grażyny wiano”. Błagała męża, aby nie plamił rąk krwią braci. Chociaż ogromnie kochała Litawora, przeciwstawiła się jego woli. Pragnąc ratować duma księcia, zmieniła jego decyzję. Odważna i bohaterska, w przebraniu, stanęła aż do walki spośród wojskami krzyżackimi. Zabrała ubranie wojenny Litawora oraz uznana w środku księcia, poprowadziła Litwinów do walki. Nie wahała się poświęcić swojego życia po to tylko, żeby nikt nie mógł określić Litawora stringimeskie zdrajcą, jaki w ogólności spośród Krzyżakami spiskuje z przeciwnej strony własnemu narodowi. Grażyna była patriotką, dla niej ważniejsza była zabezpieczenie ojczyzny, aniżeli przestrzeganie pod męża. Tak niesłychanie go kochała, iż nie mogła pozwolić, iżby jego imię zostało splamione zdradą. Grażyna nie potrafiła walczyć spośród mieczem w ręku, aliści zdecydowanie wystąpiła przeciwnie szeregom wroga. Została w toku bitwy letalnie zraniona. Umarła nuże na zamku, gdzie zawiedli ją pogrążeni w smutku poddani. Zanim umarła, prosiła Litawora o przebaczenie, że sama zmieniła jego plany: „Przebacz, mężu kostiumy kąpielowe mój, pierwsza tudzież ostatnia zdrada!”. Najlepiej o jej charakterze powiedział Litawor, żegnając ją na żałobnym stosie: „Niewiasta, niemniej jednak ją męska zbroja kryje, pani spośród wdzięków, natomiast zuch z ducha; Ja się zemściłem, jednakże dama nie żyje!”.