Współczesny obraz zaścianka Bohatyrowiczów odległy jest od momentu sielankowej idealizacji Orzeszkowa ukazuje jego mieszkańców w charakterze ludzi żyjących dalej spośród pracy własnych rąk, choć podkreśla pozytywne cechy przedstawicieli rodu: Kultywowanie pamięci o krwawych wydarzeniach wydarzeniach z przeszłości narodu zaś szacunku do pracy, kapitalny się traktowaniem jej jak świętości. Obraz arkadii pojawia się także w „Przedwiośniu” Stefana Żeromskiego. Główny chwat – Cezary Baryka, sukienki jedzie do język ojczysty wierząc, że zastanie tam w dużym stopniu rozwiniętą cywilizacje naukowo-techniczną. Ojciec, Seweryn Baryka opowiedział mu przedtem śmiercią zmyśloną historie o szklanych domach o postępie i dobrobycie. Cezary mamuśka się racjonalnie ustosunkować się aż do mitu szklanych domów, niemniej jednak podświadomie marzy o spełnieniu się wizji ojca. Szuka zatem w Polsce kolorowych wsi spośród czystymi a higienicznymi obejściami, jednak nie znajduje ich, przeżywa gorycz rozczarowania. Bohaterowi „Przedwiośnia” dane jest wszelako oglądanie prawdziwej Arkadii. Po wojnie poslko-bolszewickiej trafia aż do Nawłoci, która nawet w dzisiejszych czasach mogłaby zwiewać w środku wymarzone miejsce. Próżniaczy sposób życia na dworze, miłostki, sukienki przejażdżki konne i uroki hojnie zastawionego stołu bez wątpienia przypomina idyllę nieomalże żywcem przeniesiona z eposu Mickiewicza. Z przedstawionych przezemnie wizji szczęścia (arkadii).
Widać jak mogą stanowić one rozumiane. Jak zmieniały się na przestrzeni wieków. Na te przemiany miały ważność talent historyczne, potrzeby człowieka, które ewoluują, inaczej zmieniają się w czasie. Władysław Tatarkiewicz w sukienki swym traktacie „traktacie szczęściu” w przeciwstawny modus podaje definicję szczęścia, z której pierwsza brzmi – szczęście jest trwałe, pełne a uzasadnione błogostan z życia. Druga natomiast to egzystencja dające trwałe, pełne i uzasadnione zadowolenie.