Niejednokrotnie zupełnie spośród mężem radziła nad sprawami państwa. Litawor cenił jej uwagi, mówił żonie o wszystkich swych zamiarach. Praktycznie jak jeden mąż spośród księciem rządziła państwem. Nie chwaliła się wszystkim, kto to ma ważność na decyzje męża. Wolała stać w ciągu mężem, by nie charakteryzować nul spośród jego dostojeństwa i powagi. Wiedziała, iż mężczyźnie nie można przyznać, iż szuka pomocy u kobiety. Tylko w jednej sprawie Litawor nie rozmawiał spośród Grażyną. Nie powiedział buty
jej, że zamierza pod ręką pomocy Krzyżaków atak na Lidę – ziemie rodzinne księżnej. Gdy dowiedziała się o tym od Rymwida, po pierwsze uznała to za nadmiernie opętany pomysł, od chwili którego Litawor na bodajże odstąpi. Później jakkolwiek przestraszyła się, że owo już postanowione, i niewiasta nie zdoła wyperswadować męża od chwili tego: „Nie chcę, tak aby po Litwie gadano, że brat na bratnie następował zdrowie, wziął gardziel lub dał w ciągu Grażyny wiano”. Błagała męża, iżby nie plamił rąk krwią braci. Chociaż niesłychanie kochała Litawora, przeciwstawiła się jego woli. Pragnąc ratować honor księcia, zmieniła jego decyzję. Odważna oraz bohaterska, w przebraniu, stanęła do walki spośród wojskami krzyżackimi. Zabrała ubranie wojenny Litawora tudzież uznana w ciągu księcia, poprowadziła Litwinów do walki. Nie wahała się oddać swojego życia po to tylko, ażeby nikt nie mógł określić Litawora stringimeskie zdrajcą, kto w ogólności spośród Krzyżakami spiskuje z przeciwnej strony własnemu narodowi. Grażyna była patriotką, gwoli niej ważniejsza była ustrzeżenie ojczyzny, aniżeli posłuszeństwo przy męża. Tak ogromnie go kochała, iż nie mogła pozwolić, ażeby jego imię zostało splamione zdradą. Grażyna nie potrafiła walczyć spośród mieczem w ręku, natomiast odważnie wystąpiła w przeciwieństwie szeregom wroga. Została podczas bitwy śmiertelnie zraniona. Umarła już na zamku, dokąd zawiedli ją pogrążeni w smutku poddani. Zanim umarła, prosiła Litawora o przebaczenie, że sama zmieniła jego plany: „Przebacz, mężu stroje kąpielowe mój, pierwsza zaś ostatnia zdrada!”. Najlepiej o jej charakterze powiedział Litawor, żegnając ją na żałobnym stosie: „Niewiasta, jednakże ją męska zbroja kryje, płeć piękna z wdzięków, natomiast gieroj z ducha; Ja się zemściłem, aczkolwiek płeć słaba nie żyje!”.