Niejednokrotnie wszystkiego spośród mężem radziła nad sprawami państwa. Litawor cenił jej uwagi, mówił żonie o wszystkich swych zamiarach. Praktycznie jak jeden mąż z księciem rządziła państwem. Nie chwaliła się wszystkim, który owo ma doniosłość na decyzje męża. Wolała jeżyć się za mężem, by nie charakteryzować nul z jego dostojeństwa oraz powagi. Wiedziała, że mężczyźnie nie jest dozwolone przyznać, że szuka pomocy obok kobiety. Tylko w jednej sprawie Litawor nie rozmawiał spośród Grażyną. Nie powiedział buty damskie
jej, iż zamierza przy pomocy Krzyżaków natarcie na Lidę – ziemie rodzinne księżnej. Gdy dowiedziała się o tym od Rymwida, najprzód uznała owo wewnątrz nadmiernie psychol pomysł, od momentu którego Litawor na zapewne odstąpi. Później jednak przestraszyła się, że owo obecnie postanowione, i ona nie zdoła wyperswadować męża od momentu tego: „Nie chcę, iżby po Litwie gadano, iż zakonnik na bratnie następował zdrowie, wziął gardło czy też dał za Grażyny wiano”. Błagała męża, żeby nie plamił rąk krwią braci. Chociaż ogromnie kochała Litawora, przeciwstawiła się jego woli. Pragnąc ocalać poczucie własnej godności księcia, zmieniła jego decyzję. Odważna a bohaterska, w przebraniu, stanęła do walki spośród wojskami krzyżackimi. Zabrała garderoba wojskowy Litawora i uznana w środku księcia, poprowadziła Litwinów aż do walki. Nie wahała się przeznaczyć swojego życia po owo tylko, iżby pies z kulawą nogą nie mógł nazwać Litawora stringimeskie zdrajcą, który w ogólności z Krzyżakami spiskuje przeciwnie własnemu narodowi. Grażyna była patriotką, dla niej ważniejsza była osłona ojczyzny, aniżeli przestrzeganie wobec męża. Tak nadzwyczaj go kochała, że nie mogła pozwolić, iżby jego imię zostało splamione zdradą. Grażyna nie potrafiła naparzać się spośród mieczem w ręku, toż odważnie wystąpiła naprzeciw szeregom wroga. Została w ciągu bitwy śmiertelnie zraniona. Umarła w tym momencie na zamku, gdzie zawiedli ją pogrążeni w smutku poddani. Zanim umarła, prosiła Litawora o przebaczenie, że sama zmieniła jego plany: „Przebacz, mężu stroje kąpielowe mój, pierwsza tudzież ostatnia zdrada!”. Najlepiej o jej charakterze powiedział Litawor, żegnając ją na żałobnym stosie: „Niewiasta, chociaż ją męska pancerz kryje, dama spośród wdzięków, zaś gieroj spośród ducha; Ja się zemściłem, jednakże pani nie żyje!”.