Płytki do pomieszczeń, w których poruszamy się w obuwiu miękkim muszą charakteryzować się wytrzymałością na ścieranie i wytrzymałością na plamienie. Płytki łazienkowe jak i płytki kuchenne muszą posiadać odpowiednią wytrzymałość na ścieranie, plamienie i działanie związków chemicznych powszechnie stosowanych w gospodarstwie domowym. Na ogół wiemy, że tak zwane „polery” z zetknięciu z kawą, pozostają na nich przebarwienia, trudne do usunięcia. Do basenów, brodzików należy stosować płytki antypoślizgowe. Płytki do kuchni muszą posiadać dużą wytrzymałość na ścieranie, twardość powierzchniową (6-8 w skali Mohsa), powinny być antypoślizgowe oraz muszą być odporne na plamienie i działanie związków chemicznych stosowanych w gospodarstwie domowym. Płytki podłogowe, na tarasy muszą charakteryzować się wysoką wytrzymałością na ścieranie oraz muszą być antypoślizgowe i mrozoodporne. Płytki na schody zewnętrzne muszą charakteryzować się wytrzymałością na ścieranie, antypoślizgowością, twardością powierzchniową 7-8 w skali Mohsa. Płytki basenowe muszą być antypoślizgowe, mieć bardzo niską nasiąkliwość, wytrzymałość na działanie soli stosowanych w basenach i wytrzymałość na ciągłe namakanie. Wszystkie parametry płytek, które mają wpływ na późniejsze ich użytkowanie, ujęte są w przepisach technicznych opracowanych specjalnie dla płytek ceramicznych. W rynkowej ofercie podłogowych płytek ceramicznych znajdują się zarówno płytki nie szkliwione, jak i szkliwione. Cechy użytkowe i walory estetyczne płytek nie szkliwionych zależą wyłącznie od rodzaju i jakości tworzywa kamionkowego lub gresowego, z którego zostały wyprodukowane, oraz od zastosowanych technik zdobienia. Inaczej jest w przypadku płytek szkliwionych. O ich walorach estetycznych i parametrach użytkowych decydują właściwości i cechy warstwy szkliwa. Płytki gresowe posiadają jednak jedną wadę – są podatne na plamienia, które są nieusuwalne za pomocą powszechnie stosowanych detergentów. Dotyczy to szczególnie gresu polerowanego, ponieważ w procesie szlifowania i polerowania warstwy powierzchniowej usunięta zostaje część fazy szklistej i następuje odsłonięcie porów otwartych. Pozwala to czynnikom plamiącym penetrować w głąb płytki. Tę wadę gresu można zlikwidować poprzez pokrywanie płytek specjalnymi substancjami organicznymi, które bardzo skutecznie chronią płytki Opoczno nie polerowane i niestety nie są całkiem skuteczne w odniesieniu do płytek polerowanych. Ze względu na swoje właściwości płytki z gresu porcelanowego znajdują zastosowanie na podłogach ciągów komunikacyjnych, w korytarzach i holach tak w budownictwie indywidualnym jak i w budynkach użyteczności publicznej. Nadają się również do stosowania na zewnątrz budynków jako posadzki tarasów oraz okładziny elewacyjne. Podłogowe płytki ceramiczne nie mają zbyt długiej tradycji w polskim budownictwie indywidualnym. Wiąże się to zarówno z polską tradycją wykańczania wnętrz i stosunkowo wysoką ceną tego materiału jak również z tym, że podłogi pokryte płytkami ceramicznymi powszechnie są uważane za podłogi zimne. Rozwój podłogowych systemów grzewczych spowodował jednak, że materiały ceramiczne coraz częściej stosuje się na posadzki podłóg nie tylko kuchennych i łazienkowych. Coraz częściej płytki ceramiczne spotkać można na podłogach w holach, jadalniach a nawet w salonach i sypialniach. Aktualna oferta rynkowa podłogowych płytek ceramicznych zaspakaja w pełni nie tylko najbardziej wybredne gusta, lecz także spełnia wszechstronne wymogi użytkowe. Ceramiczne płytki podłogowe znane są w Polsce pod potoczną nazwą terakoty, pomimo że terakota jest tylko jednym z wielu rodzajów ceramicznych materiałów podłogowych. Najogólniej ceramiczne materiały podłogowe można podzielić na wyroby kamionkowe i wyroby z gresu porcelanowego.